خداوند متعال در طول سال، برای ماه مبارک رمضان یک مهمانی
ویژه ترتیب داده است تا روح رنگ خدایی بگیرد و به جایگاه واقعی
خود نزدیک شود؛ نفخت فیه من روحی 1
لذا در این مهمانی چون« روح » بر سر سفره الهی می نشیند ،
غذا و پذیرایی اش هم فرق می کند و از سنخ خودش است .
( معنوی است نه مادی، قرآن و دعا است نه کباب و جوجه ... )
آنچه اهمیت دارد انسان باید بداند به کجا می روند؟ چطوری می روند؟
چه مقامی و مدالی می تواند کسب کند ؟ و ....
هر چه شناخت از محتوای مهمانی بیشتر باشد ، استقبال از این ماه هم
با ارزش تر خواهد بود. همان طوری که در مهمانی های عادی
گاهی میزبان در برابر مهمان فقط از جایش بلند می شود ، گاهی تا
دم در به استقبال او می رود ، گاهی تا سر کوچه و گاهی تا فرودگاه به
استقبالش می رود . بستگی به جایگاه و شخصیت مهمان دارد .
در این مهمانی هم بعضی ها ماه رجب و شعبان به استقبالش می روند ،
بعضی چند روز به استقبال می روند و بعضی هم در همان اول روزه می گیرند.
کسانی هم که شناخت درستی ندارند؛ اصلا از جایشان بلند نمی شود
و روزه هم نمیگیرند ...
به این دلیل است که پیامبر بزرگوار اسلام می فرماید:
"اگر بندگان بدانند که در رمضان چه نعمت هایی است ،آرزو می کردند که
رمضان یک سال بود".2
خداوند بزرگ سفره مهمانی جسمانی را برای دوست و دشمن در طول سال پهن کرده
است ولی سفره روح و معنوی را فقط برای دوستانش تا به اوج کمال برسند .
ادیم زمین ، سفره عام است ..................چه دشمن بر این خوان یغما چه دوست 3
1- سوره ص ؛ آیه 72
2-صحیح بن خزیمه ج 3 ص 190
3- بوستان سعدی ص 3
